Şimdi ben bir şey anlatmak istiyorum. Tek bir kelimem yok ama. Birdan fazla da değil. Her an birkaç kelime şeklinde durmadan anlatabilirim. Noktayı koyamam ama. Her gün anlatmalıyım. Hep kelime eklemeliyim, kelimeler yaşatacak onu.

Bir cümle de yeterli değil. Bir cümle ne ki. Olmaz, yetersiz kalır. İfade edemez. Ama hep cümleler eklesem. Paragraflar yeterli olur mu acaba. Evet anlatacaklarım bu kadar demesem. Bitmese söyleyeceklerim. İşte buydu hissettiklerim diyemem ki.

Hep devam eden şeyler, hep devam etsin istersin. Kelimeler, cümleler hiçbir zaman yeterli olmayacak. Müzik belki, biraz. Ama sessizlik, göz göze bir sessizlik.. Neyse, siz yeşili sevin.